اختصاصی جرس / نامه سرگشاده دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر به آیت الله مکارم شیرازی

جنبش راه سبز (جرس): جمعی از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در نامه ای سرگشاده به آیت الله مکارم شیرازی، با ااره به حضور مردم در انتخابات ئهم ریاست جمهوری اعلام کردند: حضور مردم عاملی مؤثر در تحکیم نظام قلمداد شد. اما متاسفانه بعد از انتخابات، لحن صحبتها و نوع رفتارها به طرز عجیبی تغییر یافت. مردمی که به راستی سرمایه های نظام نامیده می شدند به یکباره برچسب آشوبگر و معاند به خود گرفتند. نیمه شب به خوابگاه دانشجوها یورش بردند و با سلاح های سرد و گرم به جان آنها افتادند. در همین اثنا در خیابانها، خونهایی به ناحق ریخته و جان هایی به ناحق ستانده شد. آیا سؤال پرسیدن از حاکمان مستوجب چنین عقوبتی است؟ بخشی از یاران دیرین امام راحل را منافق نامیدند و دادگاه ها به پا کردند و در زندان ها جان جوانان مردم را چون متاعی کم بها انگاشتند.

به گزارش خبرنگار جرس در این نامه آمده است: پس از گذشتن چندین ماه از آن حوادث ناگوار، مجددا در روز عاشورا شاهد حوادثی این بار ناگوارتر از قبل بودیم. در این گرد و غبار به پا شده، سیمای دین روز به روز مظلوم تر می شود، چنان که حرمت خون سید الشهدا را نگه نمی دارند و به نام دین خون می ریزند و نفرت های شخصی و کینه های حزبی را بهانه ای برای انجام هر منکری قرار می دهند و حتی از نص صریح قانون اساسی عدول می کنند چرا که خود را هم واضع و حافظ و هم مفسر و ناظر قانون اساسی می دانند.

دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر، پیامد این همه خشونت را مخدوش کردن چهره دین آسمانی و زنده کردن اجساد متعفن گروهک های منافقین و طاغوت خواهان مطرود دانشته اند که دستشان به خون ملت ایران آغشته است.

در این نامه سپس با اشاره به تشدید فشارهای روزافزون بر دانشجویان آمده است: هر روز باید منتظر ضرب و شتم یا دستگیری یا محاکمه ی عده ای از دوستانمان باشیم. به خصوص از اواسط آبان ماه در دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی تعدادی از همکلاسی هایمان را به جرم های واهی و ناکرده دستگیر کرده و حکم های سنگین شامل حکم زندان تعزیری بر آنها متحمل کرده اند که با اعتراض خیل عظیمی از دانشجویان مواجه شده است .

این دانشجویان سپس خطاب به مکارم شیرازی نوشته اند: در این روزگار بی مهری، صدای تظلم خواهی خود را به حضور شما مرجع فهیم و آزاده رساندیم چرا که معتقدیم مراجع و علمای دینی در تنگناها و عسرت ها ی زمانه، همواره ، کهف الفقرا و ملاذ الغربا بوده اند. آنان ستون های استقرار دین مبین اسلام و بشارت دهنده ی قرآن مبین در گوش مردمان هستند