مننژيت چيست؟

علايم اين بيماري كمي گمراه كننده است و ممكن است خيلي راحت متوجه علايم آن نشد چرا كه علايم آن در تمام افراد يكسان نيست و در همه به يك صورت ظاهر نمي‌شود. نشانه‌هاي اين بيماري عبارت است از تب، سفتي گردن، سر درد و حساسيت به نور. باکتري‌هاي فراواني مي‌توانند عامل بيماري باشند اما باکتري‌هايي که بيشتر باعث ابتلاي افراد به مننژيت مي‌شوند شامل مننگوکوکوس،‌آنفلوآنزاتيپ «ب» يا پنوموکوکوس هستند. مننژيت ويروسي به طور معمول خفيف بوده و افراد پس از مدتي کوتاه به طور کامل بهبود مي‌يابند. اما مننژيت باکتريايي از طريق افراد بيمار و يا حامل باکتري (در حلق و بيني) منتشر مي‌شود. عامل بيماري از طريق سرفه و عطسه توسط شخص بيمار در هوا منتشر شده و تا ساعت‌ها معلق مي‌ماند. تنفس هواي آلوده موجب انتقال بيماري مي‌شود. باکتري ابتدا در حلق و بيني تکثير مي‌شود سپس وارد خون مي‌شود و آنگاه وارد مغز و نخاع شده و اين نواحي را عفوني مي‌كند. مننژيت ويروسي نيز به وسيله افراد بيمار يا حامل ويروس منتقل مي‌شود ولي واگيردار بودن آن کمتر از مننژيت باکتريايي است. اين ويروس که به طور معمول موجب عفونت دستگاه گوارش مي‌شود از طريق دهان وارد بدن شده و ممکن است تا چندين هفته پس از بهبود بيمار در روده او باقي بماند. هيچ آنتي‌بيوتيکي براي درمان مننژيت ويروسي مؤثر نيست. ويروس موجود در دستگاه گوارش از طريق جريان خون وارد مغز مي‌شود اما به طور معمول ‌ضايعاتي در مغز ايجاد نمي‌کند. هم‌خانواده و يا همخانه بودن، هم‌کلاس بودن، نشستن يا ايستادن در کنار فرد بيمار حداقل به مدت يک ساعت‌، استفاده مشترک از سيگار، آب و غذا، يا کشتي‌گرفتن با شخص بيمار مي‌تواند باعث شود تا اين بيماري به شخص سالم منتقل شود. به اين ترتيب با توجه به اينكه شرايط ياد شده با زندان‌هاي كشور شباهت فراواني دارد از اين رو احتمال انتقال اين بيماري در زندان از افراد مبتلا به افراد سالم بسيار وجود دارد چون در صورتي كه به روند درمان اين بيماري بي‌توجهي شود نبايد انتظاري جز تشديد بيماري و انتقال آن به ساير افراد داشت. اين درست همان شرايطي است كه مي‌تواند در زندان‌هاي كشور مشاهده شود.